اضطراب در دانشآموزان ۱۲ تا ۱۸ ساله مبتلا به اضافه وزن و چاقی اصفهان

¯چکیده زمینه : چاقی دوران کودکی و نوجوانی یک معضل سلامتی و بهداشتی است که علاوه بر عوارض جسمی، می تواند پیامدهای روحی- روانی زیادی از جمله اضطراب در بر داشته باشد که خود می تواند تشدید کننده چاقی باشد. هدف : مطالعه به منظور مقایسه میانگین نمره اضطراب نوجوانان چاق در مقایسه با گروه شاهد و تعیین ارتباط اضطراب نوجوانان با پیشرفت تحصیلی و همچنین شغل والدین انجام شد. مواد و روش ها : این مطالعه مورد- شاهدی در سال 1381 در 266 نوجوان 12 تا 18 ساله انجام شد. نمونه ها به روش چند مرحله ای به صورت تصادفی از بین دانش آموزان مدارس راهنمایی و دبیرستان های اصفهان انتخاب شدند. 93 دانش آموز دارای اضافه وزن (نمایه توده بدنی بیش از صدک 85 برای سن و جنس) به عنوان گروه مورد و 176 دانش آموز با نمایه توده بدنی کمتر از صدک 85 به عنوان گروه شاهد در نظر گرفته شدند. دو پرسش نامه که روایی و پایایی آن پس از بررسی مقدماتی از 50 نفر تأیید شده بود برای تمام نمونه ها تکمیل شد. داده ها با نرم افزار آماری spss 11 توسط آزمون های آماری t، مجذور کای، آنالیز واریانس و همبستگی پیرسون در سطح معنی داری 05/0p< تحلیل شد. یافته ها : میانگین نمره اضطراب و وضعیت تحصیلی دو گروه تفاوت معنی داری نداشت. ارتباط معنی داری بین شغل والدین با میانگین نمره اضطراب و وضعیت تحصیلی دانش آموزان به دست آمد به نحوی که دانش آموزان دارای مادر یا پدر کارمند یا فرهنگی از سطح اضطراب کمتر و وضعیت تحصیلی مطلوب تری برخوردار بودند(03/0=p). بحث و نتیجه گیری : هر چند بسیاری از مطالعه های انجام شده در جوامع غربی نشان دهنده بالاتر بودن اضطراب در نوجوانان چاق است، عدم وجود تفاوت معنی دار اضطراب در مطالعه حاضر می تواند به این دلیل باشد که در جامعه ما هنوز چاقی به عنوان معیاری از سلامتی تلقی می شود و در نتیجه نوجوانان از اضافه وزن خود دچار اضطراب نمی شوند.